*** Ո՞վ էր, ի՞նչ էր . . .
Ո՞վ էր, ի՞նչ էր, չիմացայ.
Եկաւ, գնաց, անհասցէ.
Լոկ այսքանը հասկացայ,
Որ հէնց ինքն է, կորածս է։
Աչքերում խաժ մի ժպիտ,
Շրթերին խաղ թախծաշուք.
Այտերին մէգ մի վճիտ,
Մեղսոտ ու մեղմ ու տաքուկ։
Գնաց, - գնալ չէր ուզում,-
Հասկացայ իմ կորածն է.
Սիրտս ընկաւ ջերմ յուզում.
Ո՞վ էր, ի՞նչ էր - անհասցէ…
27.8.94
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
.jpg)
Posts
No comments:
Post a Comment