ՀԱՐԵՒԱՆՈՒԹԻՒՆ
Դուք, իմ մանկութեան դիցուհի տիկին,
Որ հիմա մուժ է
իջել
ձեր աչքերին,
Դուստրդ նայում է ինձ մի քիչ տարբեր,
Իմ ջահէլ հօ՞րն է յիշում թէ՞ մէկին…
Դուք իմ մանկութեան դիցուհի տիկին,
Դուստրդ նման է ե՛ւ ձեզ, ե՛ւ մէկին,
Թէ՝ նման է ձեզ,
թէ՛ իր մանկութեան,-
Բայց արդ դարձել է հասուն մի կին…
Դուք իմ մանկութեան դիցուհի, տիկին,
Նրան է նայում իմ տղան կրկին.
Աշխարհը այսպէս կը գա՜յ,
կը գնա՜յ,
Բայց կապրի՛ սիրոյ երազի հոգին…
Դուք իմ մանկութեան դիցուհի տիկին…
6.3.93
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
.jpg)
Posts
No comments:
Post a Comment