BOULEVARD
Շոյում է, հոգիս
Հին ջրհորդանից ջրի թաւալւող կաթիլի նման,-
Անյայտ մի թախիծ.
Չէ՞ որ եղել ես՝ ինձանից առաջհրդեհ քաղաքում
Ու մի երեկոյ
անցել անպայման
Բուլւարից՝
Թերեւս իրական, անգո՛յ,
Պարտէզից, որպէս կորուսեալ մշուշ,
Ուրի՜շ վայրերից, երբ իջել է ձիւն…
Ուրիշ մայթերից, երբ եղել է ուշ…
Թեհրանը դատարկ է, Թեհրանը կոպիտ,
Սակայն շոյում է երբեմն փոքրիկ
զգացման մի թեւ՝
մարմինս,
- հոգիդ։
7.7.83
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment