*** Խօլ կանաչ, խենթ կապոյտ . . .


Խօլ կանաչ, խենթ կապոյտ աչերդ թաւուտ,
Ինձ տարին փակ-թաքուն գանձարանն հոգուդ,
Որտեղ մեղմ փայլում էր հազար մէկ զմրուխտ,
Որտեղ է՛լ բացւում էր մի սիրոյ յուռութ։

Խօլ կանաչ, խենթ կապոյտ քո աչերը լուրթ,
Ինձ բերին երազի խոստումներ անսուտ.
Յուռութով խոստումն էլ փշրւեց անգութ,
Ու պարզւեց Չար-Բարու առեղծւածը մութ—.

Կեանքի մէջ ամէն ինչ այդպէս է՝ զոյգ պուտ,
Սաղմը, շարժումը, ժամանակն անփոյթ.
Մի բան միակ է, խորին մի խորհուրդ,-
Դա էլ լոկ սէրն է՝ սիրելն է անշուշտ։

Խօլ կանաչ, խենթ կապոյտ քո աչերը լուրթ…

10.6.96

No comments: