ՍՊԱՌՈՒՄ
Իրիկւայ մէջ, իրիկւայ հետ
Պիրկ ծիծերըդ քամէի
Ու նրանց հուր բոյրը անհետ
Իրիկունին խառնէի…
Քամին սուրար կարմրաբերան,
Իջնէր դեղին ծաղկունքի.
Ես թեքւէի ծոցիդ վրայ,
Ճեղքէի Աղը մեղքի…
Ու այդ աղով յագենայի,
Համ բերէի հում օրիս,
Կամ պարզապէս… կուրանայի,
Արիւնելով թեւ ու վիզ…
Միայն ճակտիդ բիւրեղն այրւէր
Մոմի նման, կակաչի,
Նրա բոցով վերածէի
Ամէն ինչը՝ Ոչինչի…
28.7.88
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
.jpg)
Posts
No comments:
Post a Comment