ՏԱՐԻՔ

Իմ երազների հրաշք թագուհուն
Զուգել է արդէն չքնաղ մի… Կնճիռ.
Այսպէս է սէրը՝ ապրում է թաքուն՝
Իր խոր, ներքնահոս ակունքում, վճիտ։

Նա հոսում է ծանր, ե՛ւ յամր, ե՛ւ գաղտնի,
Կտրում-անցնում է տարիներ բազում.
Յանկարծ անում է փրփուրն իր յայտնի,
Սակայն իսկ հունը մէկի չի բացում։

Նա հոսում է խոր ընդերքով գետնի,
Բովանդակ կեանքն է ձեւում— ընդգծում.
Այդ հոսքի մասին ոչ ոք չգիտի,
Լոկ արմատնե՜րն են նրա զովը ծծում…։

. . . Իմ երազների հրաշք թագուհուն
Զուգել է արդէն չքնա՜ղ մի կնճիռ.
Դա շատ-շատերին տարիք է թւում,
Իսկ ինձ՝ նոր հունը աղբիւրի վճիտ…։

22.8.99