ՍՐՃԱԳՈՅՆ ԿԱՐՕՏ


Կարօտում եմ այն անձրեւոտ օդին,
Որտեղ բոյրդ կար, բայց դու չկայիր.
Կարօտում եմ այն նկուղին մթին,
Որտեղ հուրդ կար, բայց դու չկայիր.
Կարօտում եմ այն սրճարանն, որտեղ
Կարծես քեզ տեսայ—շւաք էր, աւա՜ղ,—.
Կարօտում եմ այն սրճի գաւաթին,
Ուր համբոյրդ կար, բայց դու չկայիր…

28.11.94

Posted by
Labels:

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)