ՍԻՐՈՅ ՉԱՓԱՆԻՇ
Սիրում եմ քեզ, եւ չգիտես թէ ինչպէս,
Երկինք-գետին հաւասար են ոչնչի
Քեզ սիրում եմ հանց ծաղիկը բոյրն իր հետզ,
Նա բոյր կը տայ, սակայն ես քեզ չեմ զիջի:
Վախենում ես, որ ինձ կորցնես «մշտապէս»,
Դրա համար` աշխարհը քեզ կը ճնշի,
Բայց չգիտես, որ իմ շունչն ես` առանց քեզ`
Ժամացոյցիս «վայրկեանն» անգամ չի շիջի:
Սիրում եմ քեզ եւ ես գիտեմ թէ որքան,
Ցամաքից` ծով, մութից` ծիրը ճաճանչի,
Սառցալեռան եզրից մինչեւ Սահարան,
Ալ աշունից` ծիլը գարնան կանաչի. . .
Քեզ սիրում եմ, եւ չգիտես թէ որքան
Ողջ աստղերը սիրոյս փշրանքն են չնչին. . .
17.5.03
«Նադերի» սրճարան
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment