ԳԵՂՈՒՀԻՆ
Աշխարհում կայ մի Հայաստան, Հայաստանում կայ հայութիւն.
Նրա սրտում կան աղջիկներ, համակ նազանք, ե՛ւ լոյս, ե՛ւ գոյն.
Նրանց մէջ կայ մի շէկ աղջիկ, որից լաւին չեմ ճանաչում,
Աչքերը վառ, վարսը ոսկի, ինչպէս արեւն է ճաճանչում.
Ռոմանտիկ է, անրջական, բայց եւ արդի, բայց եւ արթուն,
Արդի, սակայն՝ նուրբ, դասական, ինչպէս ուռին շքեղ հանդում.
Զարմանալի՜ հմայք ունի, յոյս, հաւատ, սէր է ներշնչում,
Երանի՜ է նրան ով որ նրան մօտկից է ճանաչում.
Առաւել է երանելի, ով իշխում է նրա սրտին,
Նա կարող է արդէն երդւել, որ տիրում է ո՜ղջ դրախտին…
Ծաղկազարդ
20.3.99
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
.jpg)
Posts
No comments:
Post a Comment